المت

کتاب عنوان خارق الغاده و غریب خود را از آخرین امپراطوری خودمختار بریتانیای کبیر بر گرفته است که تا حدود قرن هفتم بخش غربی یور کشایر و اطراف آن را در بر گرفته بود. نقل قولی از شعر بقایای المت تد هیوز در مقدمه کتاب ارائه شده تا منطقه ای که تا صدها سال پس از آن به عنوان «بدبوم» و پناهگاه خلافکاری و قانون گریزان تلقی می شده را توضیح دهد. داستان با یادآوری مبهمی از صحنه ای سوزان آغاز می شود و با این جمله پایان می یابد: «بقایای المت زیر قدم هایم قرار گرفته اند.» همانگونه که مندرلی در سرآغاز شاهکار کلاسیک دافنه دو موریه،«ربکا»،یادآوری شده بود. دنیل، کتی و پدرشان پناهنده نیستند، اما تصمیم گرفته اند به سرزمینی نقل مکان کنند که به لحاظ قانونی به آنها تعلق ندارد و آنها را به رسمیت نمی شناسد و داغ ننگ و خواری به پیشانی آنها می نشاند.