شیطان و دوشیزه پریمقیمت قدیمThe Devil and Miss Prym

کتاب شیطان و دوشیزه پریم، رمانی خواندنی از پائولو کوئیلو، درباره‌ی سفر مردی به یک دهکده‌ی دور افتاده است. او می‌خواهد به این سوال، پاسخ بدهد: آیا انسان فطرتا نیک است یا پلید؟ این کتاب با ترجمه بهناز سلطانیه منتشر شده است. درباره‌ کتاب شیطان و دوشیزه پریم: شیطان و دوشیزه پریم یکی از کتاب‌های سه‌گانه‌ی پائولو کوئیلو است.

داستانی که باید در ادامه‌ی کتاب‌های «کنار رود پیدار نشستم و گریستم» و «ورونیکا تصمیم میگیرد بمیرد» خوانده شود. شیطان و دوشیزه پریم، داستان یک هفته‌ی پرماجرا از مردم دهکده‌ی ویسکوز است. مردی از گذشته‌اش فرار می‌کند، زنی به دنبال خوشبختی می‌گردد. همه‌ی مردم دهکده باید در یک هفته، سرنوشتشان را مشخص کنند.

مردی به دهکده می‌رسد که همراهش، یازده شمش طلا دارد. او به دنبال جواب سوال همیشگی‌اش می‌گردد: آیا انسان‌ها ذاتا نیک هستند یا پلید؟ در کتاب شیطان و دوشیزه پریم مانند دیگر آثار پائولو کوئلیو نگاه به خیر و شر دیده می‌شود. در این داستان‌ هم در یک سو خدا و در سوی دیگر، شیطان قرار دارد. دو نماد از خیر و شر. روح انسان‌ها در ورطه‌ی آزمایش می‌افتد و دوشیزه پریم، به مبارزه با شیطان بلند می‌شود…

قسمتی از کتاب شیطان و دوشیزه پریم:

 البته برتا دلیل قابل قبولی برای نشستن مقابل در خانه ی خود داشت و وقتی مرد غریبه را در حالی دید که از سربالایی پرشیب به سوی تنها مهمان سرای دهکده می رفت، دریافت که انتظارش به سر رسیده است. البته مرد غریبه با لباس های چروکیده و ریش اصلاح نشده اش با آن چیزی که برتای پیر همواره در ذهن داشت توفیر داشت، اما انگار او با شبحی همراه بود؛ شبحی از شیطان! برتا با خودش گفت: « حق با شوهرم بود. اگر من امروز اینجا نبودم، کسی متوجه ورود او به دهکده نمی شد. » اگرچه برتا توان تشخیص سن وسال او را نداشت، اما حدس می زد که مرد حدود چهل تا پنجاه سال داشته باشد. او هم همانند افراد سالخورده ی دیگر، با معیارهای خودش او را جوان انگاشت. با خود فکر کرد، یعنی چه مدت در دهکده خواهد ماند؟ و چون دید فقط کوله بار کوچکی دارد، احتمال داد تنها ممکن است چند روز بماند و بعد هم به دنبال سرنوشتش برود؛ سرنوشتی که برتا از آن بی خبر بود و نمی خواست هم درباره اش بداند. باوجوداین، با خودش فکر کرد ارزشش را داشته که این همه سال در آستانه ی در خانه اش بنشیند و منتظر آمدنش باشد. چراکه دست کم نگریستن به زیبایی های کوهستان را در همه ی این سال ها فراگرفته بود؛ کاری که تمام عمر درکش نکرده بود، تنها به این دلیل که در آن دهکده به دنیا آمده بود و به مناظرش عادت داشت. همان طور که برتا می پنداشت، مرد غریبه وارد مهمان سرا شد و پیرزن با خود فکر کرد بهتر است آمدن مهمان ناخوانده را به کشیش ده اطلاع دهد، اما باز با خودش فکر کرد کشیش ده به حرف های او گوش نخواهد داد و خواهد گفت این حرف ها فقط توهّم های افراد پیر و سالخورده است.