لطفعلی خان زند

لُطفعلی‌خان زند نهمین و واپسین فرمانروای زند بود. او در میان سالهای ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۳ (خورشیدی) در ایران صدارت می‌کرد. او فرزند جعفرخان زند و نوه صادق خان زند، برادر بنیان‌گذار زندیان کریم‌خان زند بود. لطفعلی خان بر سر پادشاهی با آغا محمدخان قاجار به نبرد پرداخت و سرانجام از او شکست خورد و با مرگ او سلسله دودمان زند برافتاد. گفته‌اند که لطفعلی خان علاوه بر زیبایی رخسار، بسیار پر قدرت، راستگو، درستکار و شجاع بود. بسیاری او را بهترین شمشیر زن روزگار شرق می‌نامند. لطفعلی خان زند بسیار خدا دوست بود و هنگامی که آغا محمدخان قاجار به او گفت بر او سجده کند پاسخ داد: من تنها به خدا سجده می‌کنم .و از او به عنوان شخصیت شاهنامه‌ای یاد می‌شود، که با اهریمنان و تورانیان وارد جنگ می‌شود.