نامه های پیک ویکThe Pickwick Papers

اثری است از چارلز دیکنز به ترجمه آرمانوش باباخانیانس و چاپ انتشارات اکباتان،بهنود. این کتاب حاصل نبوغ و شور و شوق بی وصف دوران جوانی دیکنز است که به شیوه ای طنزآمیز و با به کارگیری شخصیت هایی گوناگون و گاه عجیب، تصویری واقعی و زنده از لندن در عصر ویکتوریا به نمایش می گذارد.

گزیده ای از کتاب

بخش فقط همان طور که از اسمش پیداست، مکانی بود که بیچاره ترین و بدبخت ترین طبقه بدهکاران در آن زندانی شده بودند. زندانیانی که پا به این بخش می گذاشتند، اجاره و حق سکونت نمی پرداختند. آن ها مجاز به استفاده از اندک مقدار غذایی بودند که گاهی اوقات از طریق وصیت نامه شخصی نیکوکار به آن ها می رسید. هفته ای نیست که بعضی از آن ها در اثر گرسنگی و عدم حیات هم بندی هایشان نمیرند. اقای پیک ویک موقع بالا رفتن از پله های باریک به این مسائل می اندیشید. این افکار او را چنان تحت فشار و هیجان قرار داده بودند که بدون توجه به مکان یا انگیزه اش از این دیدار به داخل اتاقی که به او نشان داده شده بود، هجوم برد.