کتابخانه نیمه شبThe Midnight Library

کتاب کتابخانه نیمه شب داستان فردی به نام نورا است که در زندگی خود درد و رنج‌های زیادی را متحمل شده است، پدر و مادرش فوت کرده‌اند و برادرش به او توجهی نمی‌کند، حتی جواب تلفنش را نمی‌دهد. گربه مورد علاقه‌اش دیگر زنده نیست، دوست صمیمی‌اش را نمی‌تواند ببیند چون مهاجرت کرده است و دیگر شغلی نیز ندارد. نورای ۳۵ ساله احساس درماندگی و بی‌خاصیت بودن می‌کند، گویی هیچ‌کس به او علاقه‌ای ندارد و وچود و عدم وجودش با هم فرقی ندارد. به همین خاطر نورا تصمیم می‌گیرد که به زندگی خود پایان دهد.  نورا در این مسیر با رویداد عجیبی مواجه می‌شود. او به کتابخانه‌ای می‌رسد که دنیایی بین مرگ و زندگی در آن وجود دارد.

حال این کتابخانه چیست؟ نورا در این کتابخانه این امکان را دارد که داستان زندگی‌اش را تغییر دهد و مسیر دیگری را طی کند. همه ما به خودمان گفته‌ایم که به عنوان مثال اگر در ۱۹ سال پیش به سراغ یک کار به خصوصی می‌رفتیم و تصمیم متفاوتی می‌گرفتیم مسیر زندگی‌مان فرق می‌کرد. این امکان برای نورا فراهم می‌شود تا بتواند زندگی خود را از اول بسازد. هر کدام از کتابهای این کتابخانه اسرارآمیز چنین خاصیتی را دارند که خواندن یک جمله از آن‌ها نورا را به دنیای خاصی می‌برد. نورا در این داستان ب آدم‌های مختلفی تبدیل می‌شود و از خودش می‌پرسد که در کدام زندگی به راستی خوشبخت است. نورایی که غرق در افسردگی و ناراحتی بود به انسانی سرزنده و شاداب تبدیل می‌شود.

شخصیت اصلی ین داستان، رفتاری خاص و عجیب دارد که به کودکان شبیه است.همان‌گونه که می‌دانید نویسنده این داستان، برای کودکان نیز رمان می‌نویسد و به نظر می‌رسد رفتارهای بچگانه نورا دلیلی خاص داشته باشد، نویسنده در این داستان تلاش می‌کند تا احساسات ناب و بی غل و غش کودکی را در فردی بزرگسال نمایان کند تا ما انسان‌ها درون خود را فراموش نکنیم و بدانیم که یه نورا شباهت‌های زیادی داریم.کتاب کتابخانه نیمه شب یک اثر روان‌شناسی نیست ولی به شما کمک می‌کند تا نگاه متفاوتی به زندگی پیدا کنید و تلاش کنید تا از آن لذت بیشتری ببرید و شوق به ادامه زندگی را جایگزین میل به نیستی کنید. شما با خواندن این کتاب می‌آموزید که برای زندگی خودتان هدفی پیدا کنید تا بتوانید زندگی‌تان را ادامه دهید.

قسمتی از کتابخانه نیمه شب:

 طبقات کتاب در دو سمت «نورا» شروع به حرکت کردند. زاویه هایشان عوض نمی شد. فقط افقی می لغزیدند و جا به جا می شدند. این احتمال هم بود که اصلا طبقات حرکت نمی کنند و این کتاب ها هستند که جا به جا می شوند. اصلا هم مشخص نبود که چرا یا حتی چگونه. هیچ ابزار و وسیله ای دیده نمی شد که این کار را انجام دهد. صدایی به گوش نمی رسید و کتاب ها هم از انتها یا ابتدای طبقات بر زمین نمی ریختند. کتاب ها بر اساس این که روی کدام طبقه قرار داشتند، با سرعتی متفاوت می لغزیدند، اما هیچ کدامشان خیلی سریع حرکت نمی کردند.