با این وجود می خندیم

طنز آن است که علی رغم آن بخندیم. عنوان کتاب از یک ضرب المثل آلمانی گرفته شده است و تعریف طنز را آنگونه که آلمانی ها مراد می کنند در خود دارد.اگر این ضرب المثل را از ایجاز ذاتی خود بیرون بیاورید بدین صورت می توان بیانش کرد: طنز حقیقتی است که علی رقم تلخی آن می خندیم.

ژرمن ها یک قوم بی طنز شناخته می شوند. علت اصلی این شهرت ، چهره ای است که آدولف هیتلر از آلمان و مردم آن ترسیم کرد. تا پیش از آن آلمان زادگاه فیلسوفان ، آهنگسازان و شاعران بزرگ بود.

ایده ی تالیف این کتاب برمی گردد به سالیان نخست زندگی نویسنده در اتریش که در آن سالها متوجه نکته ی جالبی در نوع روابط دانشجویان اتریشی و ایرانی شده بود. به ندرت پیش می آمد که این دو جمع به یک گروه تبدیل شوند و دریک دیالوگ دوستانه شرکت جویند.

دلیلش روشن بود: آنها نمی توانستند با هم بخندند. شما یک فرهنگ را زمانی خواهید شناخت که طنز آن را بشناسید.

طنزی که در این کتاب می یابید مجموعه ای است از آنچه که نویسنده ی کتاب از دوستان و مردم کوچه و بازار شنیده است و یا در کتاب و روزنامه و رسانه یافته است.

این مجموعه به طور کلی از دو نوع طنز تشکیل می شود: جوک ها ، همان که در فرهنگ خودمان به نام لطیفه می شناسیم و در آلمانی ویتز نامیده می شود. خود این لطیفه ها به لحاظ کیفی به چند دسته قابل تقسیم هستند.

طنز های کهن و سنتی آلمانی و اتریشی که لازمه درک آنها شناخت تاریخ و زمینه های فرهنگی دو جامعه است.